هنگامی که بیمار هستید، بهترین کاری که می­توانید برای چشمان خود انجام دهید این است که از استفاده از لنز چشمی خودداری کنید. استراحت، اولین روش درمانی است که وقتی احساس بیماری کردید، می­توانید آن را امتحان کنید و به این معنی هم هست که می­توانید لنزهای چشمی خود را از چشم خارج کنید.

لنزهای چشمی گزینه­ای مناسب و راحت برای بسیاری از افراد و جایگزین عینک است. اما شما نمی­توانید همیشه از آنها استفاده کنید و اگر به­ طور صحیح از آنها مراقبت نکنید به احتمال زیاد به عفونت چشم مبتلا خواهید شد.

لنزهای چشمی معمولا یک مزیت مطلوب برای چشمان شما محسوب می­شوند اما در صورت بیماری، این لنزهای چشمی می­توانند چشم­های شما را تحریک کنند و باعث سوزش و خارش چشمان شما شوند.

ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا می­تواند شما را در معرض ناراحتی چشم قرار دهد.

اگر با این توضیحات قانع نمی­شوید، در زیر چند نمونه می­آوریم که چرا توصیه می­شود در هنگام بیماری از لنزهای چشمی استفاده نکنید.

• چشمان خشک

مجرای اشک چشم همانطور که از نام آن پیداست، مسئول تولید اشک است. اشک، سطح چشمان شما را لیز می­کند و به شما بینایی واضح و راحت می­دهد.

متأسفانه، ابتلا به بیماری می­تواند تولید اشک طبیعی بدن را مختل کند. بدون داشتن اشک کافی، چشمان شما دچار کمبود آب می­شوند. خشکی چشم باعث می­شود که لنزهای چشمی شما به سختی وارد چشم شوند. اگر بتوانید لنزهای چشمی را وارد چشم کنید، چشمان شما در معرض خطر خراشیدگی قرار می­گیرند. بدون حائل محافظ (یعنی اشک)، لنزها می­توانند به طور بالقوه به چشمان شما آسیب برسانند.

برخی از داروهای خاص می­توانند چشم شما را خشک کنند و اغلب منجر به خارش چشم می­شوند. مهم نیست که چقدر می­خواهید خارش چشم را تسکین دهید، هرگز با مالیدن چشم­ها آن­ها را بیشتر مورد آزار قرار ندهید.

همچنین در هوای سرد، معمولاً هنگامی که رطوبت هوا کمتر است، افراد از خشکی چشم رنج می­برند.

گاهی اوقات عکس قضیه هم می­تواند اتفاق بیفتد. وقتی مریض هستید، مجرای اشک شما بیش از حد اشک تولید می­کند. این اشک­ها معمولاً حاوی چربی لازم برای محافظت و آبرسانی چشم شما نیستند. بهترین راه برای مقابله با خشکی چشم، استفاده نکردن از لنزهای چشمی و استفاده از قطرات چرب کننده چشم است.

دکتر لیزا پارک (Lisa Park)، چشم پزشک در کلینیک Columbia Doctors در شهر نیویورک و استادیار چشم پزشکی در دانشکده مرکزی پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک گفت: وقتی بیمار هستید و از داروهایی مانند آنتی هیستامین­ها یا داروهای ضد گرفتگی بینی و سینه برای درمان بیماری خود استفاده می­کنید، این داروها می­توانند خشکی چشم شما را بیشتر کنند. این داروها به خودی خود می­توانند باعث ناراحتی شوند و معمولاً اگر افراد سعی کنند از لنزهای چشمی در زمان خشکی چشم هم استفاده کنند، بسیار ناراحت کننده است.

• دید تار

بدن سعی می­کند بیماری خود را جبران کند. این می­تواند منجر به افزایش تولید ماده مخاطی شود. افزایش ماده مخاطی در چشم و اطراف آن، می­تواند دید شما را تحریف یا تار کند. این مسئله مخصوصا وقتی از لنزهای چشمی استفاده می­کنید، قابل توجه است. مخاط روی لنز می­چسبد و حتی می­تواند باعث شود سرعت خرابی لنز چشمی بیشتر شود.

همچنین اگر از لنزهای چشمی استفاده می­کنید، خشکی چشم می­تواند دلیل تاری دید باشد. وقتی چشمان شما خشک است، نشستن لنز چشمی بر روی سطح چشم دشوارتر است. لنزها می­توانند حرکت کنند و باعث تاری دید شما شوند.

نوع دارویی که برای بیماری سرماخوردگی مصرف می­کنید، می­تواند در بینایی شما تأثیر بگذارد. آنتی هیستامین­ها (Antihistamines) و کورتیکواستروئیدها (corticosteroids) داروهای متداولی هستند که در دسترس هستند. ورمی که بعد از مصرف این داروها در چشم ایجاد می­شود، می­تواند بینایی شما را تار کند. اثر جانبی این داروها، موقتی است و خیلی زود رفع می­شود.

• چشم ارغوانی یا ورم ملتحمه

بیماری چشم ارغوانی یا ورم ملتحمه، عفونتی است که از باکتری یا ویروس موجود در غشای نازک که قسمت سفید چشم و قسمت داخلی پلک شما را پوشانده است، ناشی می شود.

چشم ارغوانی بیشتر از همه با سرماخوردگی یا آنفولانزا همراه است. ورم ملتحمه می­تواند به روش­های مختلفی بروز کند اما ما بر روی ملتحمه آلرژیک و ملتحمه ویروسی تمرکز خواهیم کرد.

افرادی که از آلرژی فصلی رنج می­برند، می­توانند پس از تماس با یک ماده آلرژی­زا به بیماری چشم ارغوانی مبتلا شوند. گویا آلرژی به اندازه کافی بد نیست! در حقیقت اینکه با شروع فصل آلرژی ابتلا به سرماخوردگی در افراد کاهش می­یابد، غیر معمول نیست.

سرماخوردگی­های بهاری می­تواند علائم آلرژی را بدتر کنند. این علائم شامل خارش چشم، ترشح بیش از حد از چشم­ها، پلک­های متورم و تغییر رنگ سفیدی چشم­ها است.

انتقال بیماری در هنگام استفاده از لنز

ملتحمه ویروسی از طریق ویروس­های مرتبط با سرماخوردگی انتقال پیدا می­کند. برخلاف ملتحمه آلرژیک، ملتحمه ویروسی عفونی و واگیردار است. این بیماری می­تواند در بدن گسترش یابد و سیستم تنفسی را هم تحت تأثیر قرار دهد. حفره­های بینی، گلو، ریه­ها و قفسه سینه همگی متحمل درد می­شوند. این ویروس همچنین می­تواند از طریق قرار گرفتن در معرض سرفه آلوده یا عطسه، به دیگران انتقال یابد. در هر صورت بیماری چشم ارغوانی خطری برای سلامتی چشم شما و اطرافیانتان است. و استفاده از لنزهای چشمی خطرات را افزایش می­دهد. در ملتحمه آلرژیک، مواد آلرژی­زا می­توانند در زیر لنز شما پنهان شوند. این می­­تواند باعث ناراحتی زیاد و حتی پاره شدن لنز شود. لنزهای نرم، راحت­ترین نوع لنز برای استفاده هستند. با این وجود، آنها نیز می­توانند محرک­های موجود در هوا را جذب کنند.

بعضی اوقات لنزهای چشمی در هنگام بیماری حتی می­توانند عامل عفونت ویروسی باشند. اگر چشمان حساسی دارید، برخی از مارک­های لنز چشمی ممکن است برای شما مناسب­تر از بقیه باشند. در مورد لنزهای چشمی خود می­توانید با چشم­پزشک مشورت کنید. همچنین از آن­ها بخواهید که توصیه هایی جهت جلوگیری از بیماری چشم ارغوانی به شما بکنند.

اگر از لنزهای چشمی استفاده می­کنید، بهداشت دست را به خوبی تمرین کنید.

هنگامی که به سرماخوردگی مبتلا شده اید، رهایی از همه سرفه ها و عطسه­ هایی که همراه آن است، دشوار است. در هنگام استفاده از لنزهای چشمی، باید در مورد بهداشت مناسب دست بسیار کوشا باشید.

بهداشت مناسب دست به معنای شستن دست­ها با آب و صابون قبل از لمس چشم یا لنزهای چشمی است. همچنین تمیز کردن زیر ناخن­ها بسیار حائز اهمیت است زیرا خاک و باکتری­های نامرئی در آنجا پنهان می­شوند. گذشته از قرار دادن و درآوردن لنزهای چشمی خود، هنگام بیماری نباید با دست چشم­های خود را مالش دهید. هرچه چشمان خود را کمتر لمس کنید، احتمال انتقال میکروب کمتر است.

گذشته از دست­های تمیز، باید از تمیز بودن لوازم جانبی لنز چشمی هم اطمینان حاصل کنید. این بدان معناست که شما باید به طور مکرر محفظه لنز خود را تعویض کنید. به یاد داشته باشید که از محلول لنز چشمی منقضی نشده، استفاده کنید.

در هنگام سرماخوردگی نباید از لنزهای چشمی استفاده کرد.

اگر در زمستان مبتلا به سرماخوردگی شدید و می­خواهید خیلی سریع بهبود پیدا کنید، درآوردن لنزهای چشمی شما ممکن است بهترین راه ­حل باشند.

طبق گفته دکتر هوارد آر كراوس (Howard R. Krauss)، متخصص جراحی اعصاب چشم در مركز بهداشت و درمان Providence Saint John در سانتامونیكا كالیفرنیا، استفاده از لنزهای چشمی در حالی که بیمار هستید، می­تواند به شما صدمه بزند و محدود کردن استفاده از آن­ها هنگام سرماخوردگی یا عفونت تنفسی فوقانی می­تواند شما و دیگران را از بدتر شدن اوضاع محافظت کند.

دکتر کرواس به AccuWeather (اکیوودر، یک شرکت رسانه‌ایی آمریکایی است) گفت: بیشتر عفونت­های تنفسی فوقانی، ویروسی هستند و این ویروس­ها با انگشتان دست به صورت یا چشم­ها و یا پارچه­ها، دستمال، حوله­ها یا سطوح مرطوب انتقال می­یابند و ممکن است این­ها توسط دیگران لمس شوند.

او افزود: حتی در صورت عدم وجود علائم، ممکن است غشاهای مخاطی یا اشک­های چشم شما حاوی ویروس زنده باشند که توسط شما و لنزهای چشمی­تان حمل می­شوند و آماده برای درگیر کردن دیگران هستند.

لنزهای چشمی در هنگام بیماری می­توانند عفونت را گسترش دهند.

یکی از دلایل جلوگیری از استفاده از لنزهای چشمی در حالی که بیمار هستید این است که این اجسام خارجی روی چشمان شما می­توانند عفونت را بیشتر و بیشتر و بطور بالقوه در چشم­هایی که از علائم سرماخوردگی تحریک شده ­اند، تشدید و گسترش دهند.

دکتر کرواس گفت: تا حدودی، هر لنز چشمی در هنگام بیماری می­تواند منبع سوزش چشم باشد و اغلب باعث کاهش اکسیژن رسانی قرنیه، به ویژه در هنگام خواب و استراحت می­شوند.

وی افزود: در صورت وجود عفونت، ادامه کار و استفاده از لنزهای چشمی ممکن است باعث آلودگی چشم شود و در صورت ادامه استفاده از لنزهای چشمی، این عفونت خطرات بیشتری را برای سلامتی چشم ایجاد می کند.

ممنوعیت استفاده از لنز در زمان بیماری

طبق گفته­ های دکتر کرواس، اگر سرماخوردگی شما قبلاً به عفونت چشم منجر شده است و از سرماخوردگی­تان اشک و ترشحات چشمی باقی مانده، این اشک­ها و ترشحات به احتمال زیاد حاوی ویروس و باکتری هستند که می توانند افراد دیگر را آلوده کرده یا حتی وقتی این اشک­ها وترشحات باعث ناراحتی لنزهای شما شوند، باکتری­ها و ویروس­ها عمیق­تر به چشمانتان نفوذ می­کنند.

دکتر لیزا پارک گفت: استفاده از لنزهای چشمی در حالی که مبتلا به سرماخوردگی هستید، می­تواند منجر به بیماری ورم ملتحمه یا چشم ارغوانی شود که معمولاً توسط همان ویروس ایجاد می­شود که باعث سرماخوردگی شده است.

دکتر پارک گفت: ما می دانیم که باکتری­هایی وجود دارند که در محل نگهداری می­شوند، این یک بیوفیلم (بیوفیلم یا زیست لایه، اجتماعی از سلول­های میکروارگانیسمی است که به یک سطح متصل شده‌اند.) محسوب می­شود. اگر هر نوع فرآیند عفونی در بدنتان در جریان باشد، استفاده از لنزهای چشمی و گذاشتن آنها روی سطح چشم ایده خوبی نیست زیرا لنز چشمی توسط سیستم ایمنی طبیعی بدن و اشک چشم، قابل تمیز شدن نیست.

دکتر پارک افزود: به این دلیل به مردم می­گوییم که از لنزهای چشمی در زمان بیماری استفاده نکنند، زیرا وقتی آنها در زمان بیماری چیزی را روی سطح چشم می­گذارند، ما آن را عفونی می­دانیم.

علائم عفونت چشم:

• قرمزی چشم
• ورم چشم
• اشک اضافه یا چسبناک و خروج ماده چسبناک از چشم
• تاری دید
• حساسیت به نور
• خارش، سوزش یا احساس اینکه چیزی در چشمتان وجود دارد
• درد چشم

اگر علائم بالا را داشتید، فوراً از استفاده از لنزهای چشمی خودداری کنید.

همچنین در اسرع وقت با پزشک چشم خود تماس بگیرید. برخی از این مشکلات می توانند کاملاً جدی باشند و سریعاً به درمان نیاز داشته باشند تا چشم شما را نجات دهند.

این علائم همچنین می­توانند ناشی از واکنش­های آلرژیک لنز چشمی یا حساسیت­های چشمی باشند.

بعد از مشاهده علائم بالا اگر به چشم پزشک مراجعه کردید، لنزهای چشمی خود را داخل محفظه لنز بگذارید و همراه خود ببرید چرا که ممکن است آنها اطلاعاتی راجع به آن لنز چشمی به شما بدهند و اینکه مشخص کنند که چه چیزی باعث عفونت چشم شده است.

باکتری چشم

باکتری­های طبیعی روی پوست، دهان و بینی ما معمولاً هیچ آسیبی به همراه ندارند اما ترکیب بسیاری از آنها در لنزهای چشمی و هر نوع خراش کوچک روی چشم (که گاهی به دلیل خوابیدن در آنها ایجاد می­شود) می­تواند بسیار خطرناک باشد.

عفونت­های خفیف باکتریایی سطح چشم معمولاً پس از درمان با قطره­های چشمی آنتی بیوتیک درمان می­شوند.

چگونه احتمال عفونت چشم را کم کنید.

متخصصان چشم پزشکی توصیه می­کنند تا زمان بهبودی کامل از بیماری و به خصوص سرماخوردگی، از استفاده از لنزهای چشمی خودداری کنید.

دکتر لیزا پارک توصیه می­کند: افرادی که صبح­ها با پوسته پوسته شدن و سخت رویه شدن چشم­ها از خواب بیدار می­شوند، تا زمانی که این مشکل به طور کامل برطرف نشود، نباید از لنزهای چشمی استفاده کنند.

او همچنین توصیه می­کند از لوازم آرایشی چشم مانند خط چشم یا ریمل مژه نیز خودداری کنید، زیرا این موارد به طور بالقوه ممکن است آلوده باشند. او گفت: اگر در زمان ابتلا به بیماری از هر وسیله­ایی استفاده کرده­اید بعد از بهبودی آن را در صورت امکان دور بیاندازید یا کاملا ضدعفونی کنید. دکتر پارک توصیه می­کند اگر ترشحی در چشم شما وجود دارد بعد از، از بین رفتن کامل ترشح چشم، یک هفته صبر کنید و بعد از لنز چشمی استفاده کنید.

سخن آخر استفاده از لنز در هنگام بیماری

روش­های دیگر برای کم کردن خطر ابتلا به عفونت چشم، شستشوی مکرر دست و پرهیز از استفاده از حوله مشترک، مواد غذایی مشترک، نوشیدنی مشترک و وسایل آشپزی مشترک است. دکتر کرواس گفت: تماس مستقیم را با کسانی که بیمار بوده­اند یا در حال حاضر بیمار هستند، محدود کنید. وقتی بیمار هستید، از خود و دیگران محافظت کنید. همچنین محدود کردن شیوع عفونت و کم کردن استفاده از لنزهای چشمی را جدی بگیرید.